Historie vasten | Lang of kort vasten | Lang vasten beëindigen | Bijwerkingen vasten verbreken | Wat eten om vasten te verbreken | Protocol verbreken vasten | Alcohol | Refeedingsyndroom | Samenvatting | 

1. Vasten: Nieuwe draai aan een oude traditie

Historisch gezien beschreef het woord ‘ontbijt’ de eerste maaltijd van de dag, ongeacht wanneer die maaltijd plaatsvond. Het duurde tot de 15e eeuw voordat het woord werd herkend als de maaltijd die je kort na het ontwaken consumeert.

Tegenwoordig, nu intermittent fasting aan populariteit wint, gaat de betekenis van het woord 'ontbijt' terug naar zijn oorspronkelijke oorsprong. Het ontbijt voor de tussendoortjes die sneller zijn, is de maaltijd die wordt geconsumeerd wanneer je ervoor kiest je vasten te verbreken, of het nu 6:00 uur of 18:00 uur is.

Vasten, vooral voor religieuze doeleinden, komt al eeuwenlang veel voor. En over het algemeen werd er gedurende het grootste deel van de menselijke geschiedenis niet veel aandacht besteed aan het breken van het vasten.

Echter, in een tijdperk van slecht voedingsadvies, wanneer ons wordt verteld om de hele dag te eten - en wanneer hyper-smakelijk hoog verwerkt voedsel in overvloed is - kan het wat meer planning vergen om het eten te hervatten op een manier die het meest fysieke comfort en meest effectieve resultaten voor je langetermijndoelen voor gezondheid en gewichtsverlies.

2. Het verschil tussen kort en lang vasten

Onthoud echter dat het bij vasten op korte termijn een goed idee is om niet te kiezen voor sterk bewerkte, suikerachtige of koolhydraatrijke voedingsmiddelen, omdat je in feite de voordelen van de afgelopen 12 tot 24 uur zonder voedsel ongedaan hebt gemaakt. Plan om een ​​gezonde, koolhydraatarme, vetrijke maaltijd te eten, zoals een van de maaltijden in de Balansjelichaam-recepten, en het komt goed.

3. Een langere vasten beëindigen: een rustig gevoel komt weer op gang

Het vasten op langere termijn is anders. Hoewel individuele reacties kunnen variëren, zal in onze klinische ervaring iets langer dan 36 uur voor de meeste mensen waarschijnlijk het aantal spijsverteringsenzymen verminderen dat door de alvleesklier en de darm wordt geproduceerd. Doorgaan met eten na een langere vastenperiode vergt meer planning en zorg.

Als we vasten in onze routines opnemen, neemt ons lichaam fysiologisch wat tijd in beslag om ons aan het nieuwe regime aan te passen, vooral als we constant aten. Als chronische eters besteden onze lichamen voortdurend metabole energie om spijsverteringsenzymen te produceren om het voedsel dat we consumeren efficiënt te verwerken. Dit verandert wanneer we voor het eerst beginnen met vasten. De spijsverteringsenzymen zijn niet nodig of worden geproduceerd, dus metabole energie kan naar andere lichaamsfuncties worden geleid.

Dit kan een van de redenen zijn waarom mensen tijdens vasten vaak meer energie en gevoelens van welzijn melden.

4. Potentiële bijwerkingen van het verbreken van een vasten op lange termijn

Afgezien van het verkorten van de duur van je vasten, kunnen twee andere factoren het optreden van bijwerkingen helpen minimaliseren:

1. Regelmatiger vasten, en
2. Plan het beste voedsel om te eten om het vasten te verbreken.

Als je regelmatig begint te vasten, raakt je lichaam meer gewend aan de routine en stopt het de productie van spijsverteringsenzymen niet. Het resultaat is een rustiger gevoel wanneer je doorgaat met eten.

Na verloop van tijd zou je in staat moeten zijn om je vasten te beëindigen zoals je wilt, maar je moet op bepaalde tijden voorzichtig zijn:

• De eerste twee maanden na het begin van het vasten.
• Elke keer dat je de duur van je vasten verlengt (bijvoorbeeld van een schema van 16 uur per dag naar een interval van 36 uur).
• Vasten voor langere tijd wanneer je laatste maaltijd een koolhydraatrijke maaltijd was.
• Lang vasten na een vakantieseizoen of vakantie, waarbij je vaker dan normaal hebt gegeten.

5. Voedselkeuzes om langer vasten te beëindigen

Totdat je lichaam begrijpt dat je niet in een staat van stress verkeert, maar gewoon minder vaak eet, wil je misschien voorkomen dat je voedsel eet dat zwaar is voor je systeem. Sommige mensen weten dat bepaalde voedingsmiddelen hun spijsverteringskanaal meer storen dan andere. Als je probleemvoedsel hebt, moet je dit in eerste instantie vermijden wanneer je doorgaat met eten.

Over het algemeen hebben we vastgesteld dat deze voedingsmiddelen (en dranken) het meest problematische voedsel zijn dat mensen kunnen consumeren wanneer ze hun vasten verbreken:

• Noten en notenpasta
• Zaden en zaadboters
• Rauwe kruisbloemige groenten (gekookt zijn prima)
• Eieren
• Zuivelproducten
• Alcohol
• In zeer zeldzame gevallen hebben sommige mensen moeite met het verteren van rood vlees of bepaalde soorten rood vlees.

Binnen zes uur na het beëindigen van je vasten, zou je de voedingsmiddelen op deze lijst moeiteloos moeten kunnen consumeren.

6. Het aanbevolen protocol voor het breken van een vasten

Als je dit protocol volgt en nog steeds problemen ondervindt, kun je een eetlepel psylliumvezels in een kopje water overwegen. Sommigen vinden dat dit kan helpen, terwijl anderen merken dat het een opgeblazen gevoel verhoogt. Als het je helpt, wil je de volgende keer dat je aan het vasten bent en weer gaat eten, het bovenstaande protocol proberen, maar voeg aan het begin een eetlepel psyllium toe in water.

7. Een woord over alcohol

Het vermijden van alcohol, vooral binge-drinken, is erg belangrijk bij het uitkomen van een vasten van meer dan een dag. Overmatig alcoholgebruik kan alcoholische ketoacidose veroorzaken, waarbij ketonen zeer hoog in het bloed zitten, maar in tegenstelling tot diabetische ketoacidose is de bloedglucose meestal gevaarlijk laag.

De belangrijkste symptomen zijn braken en buikpijn.3 Het komt het meest voor bij mensen met een alcoholverslaving of een sterke afhankelijkheid van alcohol die een aantal dagen niet eten en daarna veel drinken. Er is echter melding gemaakt van personen van alle leeftijden die zwaar hebben gedronken met weinig of geen voedselinname

8. Het refeedingsyndroom begrijpen en vermijden

Refeeding-syndroom is een zeer zeldzame bijwerking van het hervatten van voedselconsumptie na perioden van ondervoeding of langere tijd zonder eten. Het wordt gedefinieerd als de "potentieel fatale verschuivingen in vloeistoffen en elektrolyten die kunnen optreden bij ondervoede patiënten." 

De belangrijkste klinische kenmerken hiervan zijn zeer lage bloedfosforspiegels of hypofosfatemie, evenals lage bloedserumspiegels van kalium, calcium en magnesium. Deze verschuivingen kunnen hartritmestoornissen, hartfalen, ademhalingsproblemen, convulsies of coma veroorzaken.

Het Refeeding-syndroom werd voor het eerst beschreven bij de ernstig ondervoede Noord-Amerikanen die tijdens de Tweede Wereldoorlog als Japanse krijgsgevangenen werden vastgehouden. Het is ook waargenomen bij de behandeling van langdurige anorexia nervosa en alcoholische patiënten bij herstel.

Tijdens de hervoeding worden insuline en tegenregulerende hormonen zoals cortisol en noradrenaline plotseling opnieuw geactiveerd. Dit zorgt ervoor dat de belangrijkste intracellulaire ionen zoals fosfor, kalium, calcium en magnesium in onze cellen terechtkomen. Door de algehele uitputting van onze lichaamsvoorraden wordt dit echter behoorlijk buitensporig en blijven er te weinig van deze ionen in het bloed achter. Dit is wat de belangrijkste symptomen van het refeeding-syndroom veroorzaakt:

• Vermoeidheid
• Zwakheid
• Verwarring
• Moeilijkheid of onvermogen om te ademen
• Verhoogde bloeddruk
• Aanvallen
• Hartritmestoornissen
• Hartfalen
• Coma
• Dood

Deze symptomen verschijnen meestal binnen twee tot vier dagen na het begin van de hervoeding.

Loop je het risico van het refeeding-syndroom?

Momenteel zijn de meesten van ons overvoed in plaats van ondervoed. Maar dat betekent niet dat je niet voorzichtig moet zijn. Bepaalde groepen individuen lopen een hoger risico om het refeeding-syndroom te ontwikkelen dan andere:

• Je body mass index (BMI) is minder dan 18,5.
• Je hebt de afgelopen zes maanden een onverklaard gewichtsverlies ervaren met een totaal verlies van meer dan 10% van je lichaamsgewicht.
• Je hebt gedurende vijf of meer dagen niets meer gegeten dan water.
• Uit je bloedonderzoek blijkt dat je een lager dan normaal fosfor-, kalium-, calcium- of magnesiumgehalte hebt.
• Je bent alcoholist of hebt een voorgeschiedenis van alcoholisme.
• Je hebt anorexia nervosa.
• Insuline, diuretica, maagzuurremmers gebruikt of chemotherapie ondergaat.
  
  

Hoe het refeeding-syndroom te voorkomen

Er zijn verschillende manieren om je risico op het ontwikkelen van problemen met hervoeding te verminderen wanneer je je vasten verbreekt:

• Vermijd het vasten met een maaltijd met veel koolhydraten; vasthouden aan koolhydraatarme, vetrijke maaltijden. Vermijd maaltijden die insuline en bloedsuiker doen stijgen.
• Vermijd vasten met alleen water; drink in plaats daarvan elke twee of drie dagen 1 kopje bottenbouillon tijdens je vasten.
• Blijf gehydrateerd tijdens je vasten; Mineraalwater drinken is goed.
• Supplement met een snuifje natuurlijk zout zoals Himalayazout een paar keer per dag.
  Houd je vasten minder dan 72 uur, tenzij onder medisch toezicht.